Miejski Ośrodek Kultury w Jastrzębiu-Zdroju

„Usypiając ciało otwieram umysł”

wystawa malarstwa i rzeźby Jolanty Krzyżek

od 4 października 2024 do 17 listopada 2024

Miejski Ośrodek Kultury Galeria Sztuki Współczesnej Łazienki III
Zaprasza na wystawę:

„Usypiając ciało otwieram umysł”
Jolanta Krzyżek, malarstwo i rzeźba

Ekspozycja do zwiedzania dostępna od 4 października do 17 listopada 2024 r.
godziny 8:00 - 16:00 (poniedziałek, wtorek, czwartek i piątek), 12:00 - 20:00 (środa), 10:00 - 18:00 (niedziela)
Galeria Sztuki Współczesnej Łazienki III, ul. Witczaka 3

Wernisaż 04.10.2024 r. godzina 18:00
Wstęp wolny

Jolanta Krzyżek (1966 r.) – od urodzenia Raciborzanka, absolwentka Studium Nauczycielskiego w Raciborzu na kierunku plastyka, matka dwóch synów i jednego męża. Miłośniczka zwierząt, w szczególności psów, których jest posiadaczką o imieniu Bafi i Didi. Domatorka, ciekawa otaczającego świata. Gorąca zwolenniczka równych praw dla wszelakich mniejszości. Od kilku lat powróciła do malowania obrazów i tworzenia rzeźb wypracowując własną unikatową technikę. Pierwszą indywidualną wystawę swoich prac miała w zeszłym roku w wodzisławskiej Galerii NISZOVI.

Od czasów liceum zaczęła na poważnie interesować się sztukami plastycznymi (rzeźba, malarstwo). W liceum przez kilka lat uczęszczała na naukę rysunku i malarstwa do znanej raciborskiej artystki Zofii Górskiej-Zawisłowej. Czasy SN-u, to poznanie różnych technik, których wykorzystanie towarzyszą jej do dziś.

Eksperymenty i nieprzywiązywanie się do konkretnego tworzywa sprawia, że jej prace są nieprzewidywalne i nieoczywiste. Własna technika strukturalna opracowana przez artystkę daje jej pełną swobodę wypowiedzi. W swoich pracach pozostawia duży margines interpretacyjny dla odbiorcy, który jest równie istotny co jej prace. Wielką wagę przywiązuje do tytułów obrazów i rzeźb. Sugerując widzowi w jakie zakamarki swojego świata chce go zaprosić. Każdy obraz, każda rzeźba to odrębna historia, którą można połączyć w ciąg zaskakujących opowieści. Struktura i faktura, oszczędne wykorzystanie palety kolorów, raczej mniej niż więcej dają poczucie, że wchodząc w jej świat dotykamy czegoś intymnego z pogranicza dwóch przestrzeni tej rzeczywistej i nierealnej sięgającej głębi naszego umysłu i tej z którą mamy do czynienia na co dzień. W pracach autorki dominującą rolę odgrywają emocje z ogromnym ładunkiem własnych doświadczeń.